I allow myself to be guided by the work which is in the process of being born. I have confidence in it. I do not think about it.

I use very little red. I use blue, yellow, a little green, but especially... black, white and grey. There is a certain need in me for communication with human beings. Black and white is writing.

We do not wish to imitate nature, we do not wish to reproduce. We want to produce. We want to produce the way a plant produces its fruit, not depict. We want to produce directly, not indirectly. Since there is not a trace of abstraction in this art we call it concrete art.

A painting or sculpture not modelled on any real object is every bit as concrete and sensuous as a leaf or a stone... but it is an incomplete art which privileges the intellect to the detriment of the senses.

Artists should work together like the artists of the Middle Ages.

Wij wezen allles wat kopie of beschrijving was af en lieten het elementaire en het spontane in volle vrijheid reageren. Omdat de plaatsing van de vlakken en de kleuren en de verhoudingen van deze vlakken louter op toeval schenen te berusten, verklaarde ik dat deze werken, zoals in de natuur, gerangschikt waren "volgens de wetten van het toeval", toeval dat voor mij alleen maar een beperkt onderdeel vormde van een onpeilbare reden van bestaan, van een orde die in zijn totaliteit ontoegankelijk was.

DaDa is beautiful like the night, who cradles the young day in her arms.